Τα λάθη, η Ψυχή του Λέοντα και το 2 στα 2

Σε ένα παιχνίδι πραγματικό θρίλερ η ΑΕΛΑΡΑ κατάφερε να κάνει το 2 στα 2 επικρατώντας της αεζ με 4-3 το βράδυ της Κυριακής. Όπως και στην πρεμιέρα, σαν ΑΕΛ, αν δεν καρδιοχτυπήσουμε δεν παίρνουμε τρίποντο. Έτσι έγινε και στον Κυριακάτικο αγώνα αφού η αδρεναλίνη, η ένταση και η αγωνία χτύπησαν κόκκινο. Ένα παιχνίδι που, βλέποντας το τώρα με περισσότερη ψυχραιμία, έδειξε αρκετά πράγματα, τόσο αρνητικά, αλλά και θετικά. Το σημαντικό όμως, και η ουσία της όλης κατάστασης, είναι ότι η ομάδα κατάφερε να πάρει την 2η της νίκη σε ισάριθμα παιχνίδια. Ειδικά από την στιγμή που ακολουθεί μια σειρά δύσκολων αγώνων με Πάφο, Ομόνοια, απόλλωνα, και Ανόρθωση.

Νομίζω ότι κανείς πριν το αγώνα δεν θα περίμενε ότι στις 8:15 το σκορ θα έλεγε 0-2. Η ομάδα αν και προσπάθησε να ξεκινήσει με όρεξη τον αγώνα, έβγαλε πολλές ανασταλτικές αδυναμίες. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα οι πρώτες 2 επιθέσεις της ομάδας του Ζακακιού να μετατραπούν σε ισάριθμα γκολ. Το γιατί έγινε αυτό ο κάθε ένας θα σου πει και την εκδοχή του. Κάποιοι θα τα βάψουν μαύρα λέγοντας πως είμαστε ομάδα διαβάθμισης, και κάποιοι θα βρουν ένα τρόπο να δικαιολογίσουν κάθε αδυναμία. Η αλήθεια όμως είναι πάντα κάπου στην μέση. Δεν θα σταθώ στις απουσίες Dewaest και Djalma (αν και σημαντικές). Το ότι απουσίαζαν δύο ποδοσφαιριστές από την αμυντική τετράδα φυσικά και αποδυναμώνει την ομάδα, αλλά δεν αποτελεί άλλοθι για να δέχομαι με τόση ευκολία φάσεις από τον αντίπαλο. Ειδικά το να δέχεσαι 2 γκολ σε ένα τέταρτο, είναι κάτι που δεν θα δεχόμουν ακόμα και με τα δεύτερα να έπαιζα. Αν κάποιοι ποδοσφαιριστές δεν μπορούν να ανταποκριθούν ας μην αγωνίζονται. Στο κάτω κάτω η μεταγραφική κλείνει 15/09 φέτος οπότε ακόμα υπάρχει χρόνος να προστεθούν κομμάτια στο παζλ αν κριθεί απαραίτητο. Το πρόβλημα που παρατήρησα εγώ ήταν αργή μετάβαση στο τρανζίσιον από επίθεση σε άμυνα. Τα 2 πρώτα γκολ της αεζ, αλλά και κάποιες φάσεις που δημιούργησε στην συνέχεια η Ζακατζιότικη ομάδα, ήταν όλα αποτέλεσμα κακού τρανζίσιον. Οι αργή αντίδραση της ομάδας δηλαδή, σαν σύνολο, την ώρα που χανόταν η κατοχή της μπάλας. Αυτό σε συνδυασμό με κάποια ατομικά λάθη και κάποιες κακές τοποθετήσεις από κάποιους ποδοσφαιριστές, έφεραν την κατάσταση που είδαμε κυρίως στα πρώτα στάδια της αναμέτρησης. Τώρα αν είναι θέμα τακτικής, προσώπων ή οτιδήποτε άλλο ο προπονητής είναι ο αρμόδιος, αλλά και ο υπεύθυνος να βρει τόσο την αιτία αλλά και τις λύσεις. Είναι κάτι που και ο ίδιος ο Χρήστος λίγο πολύ παραδέχθηκε στην συνέντευξη τύπου μετά τον αγώνα λέγοντας μάλιστα ότι είναι κάτι που αναγνώρισαν νωρίς στην προετοιμασία, απολαμβάνοντας παράλληλα την ευθύνη για την συμπεριφορά της ομάδας στον αγωνιστικό χώρο. Ανάφερε μάλιστα ότι έγινε πολύ δουλειά για να διορθωθεί το συγκεκριμένο θέμα, αφού είναι κάτι που αναγνωρίστηκε νωρίς στην προετοιμασία. Αυτό είναι κάτι που μπορώ να δεχτώ, αφού το φαινόμενο με το αργό τρανζίσιον είναι κάτι που η ομάδα έβγαλε στα πρώτα φιλικά παιχνίδια που έδωσε, αλλά έδειξε να διορθώνετε αγώνα με αγώνα. Αυτή η αδυναμία ήταν κάτι που είδαμε τόσο στο φιλικό με τον Οθέλλο, αλλά και σε αυτά με την Hapoel Nir Ramat και την Σαλαμίνα στην Βουλγαρία, με αποτέλεσμα να δέχεται εύκολα φάσεις σε αντεπιθέσεις του αντιπάλου. Στην συνέχεια όμως, στα παιχνίδια με τις Λοκομοτίβ και Ανόρθωση αλλά και στην πρεμιέρα με την Δόξα η ομάδα έδειξε ένα πιο σοβαρό πρόσωπο ανασταλτικά. Δυστυχώς η συγκεκριμένη αδυναμία έκανε ψες και πάλι την εμφάνιση της. Είναι κάτι στο οποίο οι αρμόδιοι θα πρέπει να βρουν άμεσα λύσεις γιατί ακολουθούν αγώνες με ομάδες, που τουλάχιστον θεωρητικά, έχουν περισσότερη ποιότητα μπροστά από την αεζ.

Τώρα στο επιθετικό κομμάτι η ομάδα έβγαλε φάσεις (19 τελικές στο σύνολο, με 9 στον στόχο, δεν είναι και λίγες). Φυσικά βοήθησε την ομάδα να επιβληθεί του αντιπάλου η αποβολή της αεζ, αλλά παρόλα αυτά, το να δημιουργείς φάσεις είναι κάτι που τα τελευταία χρόνια δεν μας έχει συνηθίσει η ΑΕΛ. Άσε που μετά την αποβολή ο αντίπαλος,ειδικά όταν έχει το σκορ που θέλει, στην ουσία παίζει “κατενάτσιο”. Τα 5 γκολ ενεργητικό που έχει η ομάδα τις πρώτες 2 αγωνιστικές, πέρσι ήταν ο αντίστοιχος απολογισμός μετά από 7 παιχνίδια (1 με Άρη - 1η αγ., 1 με Δόξα 4η αγ., 1 με ομόνοια 6η αγ. Και 2 με Καρμιώτισσα 7η αγ.). Αν μη τι άλλο η ομάδα δείχνει διατεθειμένη αλλά και ικανή να επιτεθεί. Αυτό είναι κάτι που φάνηκε και στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος με την Δόξα (11 τελικές - 7 στον στόχο). Αν και αρκετές από τις τελικές αυτές (5 από τις 19) ήρθαν με σουτ εκτός περιοχής, ακόμα και αυτό είναι ένα στοιχείο στο οποίο η ομάδα μας υστερούσε τα τελευταία χρόνια. Ένα άλλο στοιχείο που είδαμε μετά από αρκετό καιρό είναι ποδοσφαιριστές που ήρθαν από τον πάγκο να συνεισφέρουν ουσιαστικά στην ομάδα. 3 γκολ από 3 αλλαγές δεν θυμάμαι προσωπικά την τελευταία φορά που έγινε. Βέβαια είμαστε στην 2η αγωνιστική, οπότε είναι πολύ νωρίς για ασφαλείς συμπεράσματα τόσο θετικά αλλά και αρνητικά. Το παιχνίδι έδειξε κάποια πράγματα, είτε αυτά είναι αρετές είτε αδυναμίες, και βέβαια η σούμα δεν θα γίνει τώρα, αλλά σε βάθος χρόνου. Αν μη τι άλλο αυτό που κρατώ από τα πρώτα δείγματα της ομάδας εκτός από το 2 στα 2 είναι η μαχητικότητα και το πάθος που βγάζουν οι ποδοσφαιριστές μας. Ακόμα και κάποιοι που τους είχαμε ξεγραμένους (σσ. Filipovic) βλέπεις να είναι παθιασμένοι και έτοιμοι να ιδρώσουν για την φανέλα. Μιλώντας για τον Filipovic η αντίδραση του στο γκολ του Srnic είναι μία από τις εικόνες που έμεινε χαραγμένη στο μυαλό μου. Βλέπεις τον Σέρβο να τρέχει να πανηγυρίσει το γκολ του, και τον Γερμανό να τον αρπάζει και να το βάζει κάτω σε μια κίνηση που θύμιζε UFC, ή Brazilian Jiu Jitsu, και να τον σφίγγει στην αγκαλιά του πανηγυρίζοντας το γκολ ομάδας. Αυτό το πάθος είναι που έχει τόση ανάγκη να βλέπει και ο κόσμος της ομάδας από τους ποδοσφαιριστές. Ο ΑΕΛΙΣΤΑΣ διαχρονικά θέλει ποδοσφαιριστές που να συμμερίζονται την τρέλλα του. Δεν είναι τυχαίο που πάντα τα αγαπημένα παιδιά της κερκίδας είχαν μια λόξα ρε παιδί μου. Sebok, Corovic, Santos, Orlando Sa, κτλ κτλ. Όλοι οι προαναφερόμενοι είχαν ο κάθε ένας και την τρέλα του και τέτοιους τρελούς θέλει ο κόσμος να βλέπει στο γήπεδο. Ποδοσφαιριστές λυσσασμένα λιοντάρια που να μασάνε και να ματώνουν για τον κύκλο με τα τρια ιερά γράμματα.

Βέβαια και ο κόσμος για ακόμα φορά έδωσε δύναμη και παλμό στην ομάδα με την φωνή και το πάθος του. Το πρώτο παιχνίδι της σεζόν στην έδρας μας από πλευρά κερκίδας είναι επιτυχημένο. Ο ΑΕΛΙΣΤΑΣ για ακόμα μια φορά έκανε το καθήκον του, σπρώχνοντας την ομάδα στο κάτι παραπάνω. Η ώθηση και η δυναμική που δίνει ο ΑΕΛΙΣΤΑΣ είναι κάτι που δεν μπορείς να βρεις αλλού στο νησί. Και τώρα που έχουμε ήδη μισή σεζόν στο νέο γήπεδο, ο κόσμος άρχισε και αυτός να προσαρμόζεται στα νέα δεδομένα, και σίγουρα η νέα σεζόν επιφυλάσσει πολλές ευχάριστες, και συνάμα ανατριχιαστικές, οπαδικές στιγμές στις κερκίδες του “Άλφα Μέγα”. Σιγά σιγά ο κάθε ένας άρχισε να βρίσκει το σημείο που τον βολεύει στο γήπεδο, το πέταλο μύριζε τρέλα και παλμό, και η ατμόσφαιρα παρά το καρδιακό του ματς, ήταν πανηγυρική. Το γήπεδο στο Κολόσσι άρχισε σιγά σιγά να γίνετε το σπίτι του ΑΕΛΙΣΤΑ. Το φρούριο που κάθε αντίπαλος θα τρέμει να κατεβει να αγωνιστεί μόνο και μόνο στην ιδέα των τρελών της ΑΕΛ που θα κιτρινίζουν τις κερκίδες. Η ομάδα οφείλει με την παρουσία της να δικαιώσει αυτό τον κόσμο. Τον κόσμο αυτό που χθές ακόμα και στο 0-2, κατάθεσε ψυχή, σώμα και λάρυγγα για την ΑΕΛ. Το κόσμο αυτό που δεν σταμάτησε λεπτό το τραγούδι και την στήριξη. Χθες η ομάδα κατάφερε να δικαιώσει την πίστη του κόσμου, έκανε την ανατροπή και έφερε το τρίποντο. Αλλά η ίδια η ομάδα πρέπει να βελτιώσει τις αδυναμίες της, και αν συνεχίσει να καταθέτει ψυχή στο γήπεδο, τότε ο ΑΕΛΙΣΤΑΣ εγγυημένα θα ανταποδώσει πολλαπλάσια με την αγάπη και την στήριξη του. Είμαι σίγουρος ότι αν η ομάδα συμμεριστεί την τρέλα του κόσμου, τις επόμενες αγωνιστικές, η προσέλευση θα είναι ακόμα μεγαλύτερη. Άλλωστε η παθολογική, και κάποιες φορές εώς παράλογη, αγάπη αυτού του κόσμου για την ΑΕΛ είναι γνωστή και καταγεγραμμένη με χιλιάδες παραδήγματα στο πέρασμα των χρόνων.

Αυτά που κρατήσαμε:

• Την κακή εμφάνιση του Oliveira. O Πορτογάλος δέχθηκε 3 γκολ με 3 τελικές του αντιπάλου στον στόχο. Φέρει ευθύνη στο πρώτο τέρμα (αν και όχι την μεγαλύτερη) που με την αναποφασιστικότητα στο βγαίνω δεν βγαίνω ουσιαστικά διευκόλυνε το έργο του ποδοσφαιριστή της αεζ. Παράλληλα παρατηρείτε και στην φάση του 73ου λεπτού όπου επίσης η μη αποφασιστική έξοδος του άνοιξε την πόρτα στην αεζ για να έκανε το 3-3, άσχετο που για καλή μας τύχη ο Χ’’βασίλης δεν βρήκε στόχο. Ελπίζουμε ο Πορτογάλος κίπερ να ανεβάσει στροφές γιατί στο παιχνίδι χθες δεν ενέπνεε εμπιστοσύνη.

• Την επίσης κακή εμφάνιση του Κων/νου Σωτηρίου. Ο Κύπριος αμυντικός κλήθηκε να καλύψει το κενό του Deawest αλλά δυστυχώς η απόδοση του ήταν κάτω του μετρίου. Νευρικός στο παιχνίδι του, έχασε πολλές ατομικές μονομαχίες, σε αρκετές περιπτώσεις δεν ακολούθησε τον ποδοσφαιριστή του (κάτι που συνέβηκε και στο 2ο γκολ της αεζ), έχοντας γενικότερα λάθος τοποθετήσεις και μεταβιβάσεις. Δικαιολογημένη η αλλαγή του στο ημίχρονο, που αποδείχθηκε ως σωστή, αφού η ομάδα στάθηκε καλύτερα με τον Medojevic δίπλα στον Filipovic. Δεν ξέρω αν αυτό είναι το ταβάνι του Κωνσταντίνου, θέλω να πιστεύω πως όχι, ή αν η Κυριακάτικη αναμέτρηση ήταν απλά ένα κακό παιχνίδι. Σίγουρα όμως δεν είμαι ο μόνος που προβληματίστηκε με την απόδοση του Κύπριου αμυντικού.

• Η ανάγκη για εναλλακτική του Djalma στο αριστερό άκρο της άμυνας. Δυστυχώς ο Φραντζής, δυσκολεύεται σε μια θέση που δεν είναι η φυσική του. Ο Χριστόφορος δίνει τα πάντα στο παιχνίδι μεν, αλλά οι αδυναμίες του αναδυκνύονται στην συγκεκριμένη θέση. Βρήκε αρκετές δυσκολίες τόσο με τον προσωπικό του αντίπαλο καθώς επίσης υπέπεσε και σε ένα πέναλτι που εύκολα θα μπορούσε να αποφευχθεί. Φυσικά το πρόβλημα δεν είναι ο Φραντζής, αφού κάνει το καλύτερο δυνατό να ανταποκριθεί σε μία θέση που δεν είναι η φυσική του. Είναι άδικο για το παιδί να κριθεί βάση αυτού, αν και δεν είναι η πρώτη αν και δεν είναι η πρώτη φορά που υποπίπτει σε κάποια εύκολα λάθη λόγω έλλειψης συγκέντρωσης. Δεν γνωρίζω ακριβώς πότε θα είναι έτοιμος να αγωνιστεί ο Κύπρος Νεοφύτου, και ούτε σε τι βαθμό θα μπορεί να προσφέρει, αφού έχει από τα μέσα της περσινής σεζόν να πατήσει χορτάρι.

• O George Marsh που ανέβασε στροφές από την πρεμιέρα κόντρα στην Δόξα. Ο Άγγλος έδειξε στο παιχνίδι ότι μπορεί να μεταβιβάσει και μπαλιές εκτός από τα ανασταλτικά του καθήκοντα, ενό σε γενικές γραμμές τα πήγε αρκετά καλά στο δεύτερο ημίχρονο όπου μετά την αλλαγή του Σωτηρίου (και την μεταφορά του Medojevic στα στόπερ) ήταν ο μοναδικός αμυντικός μέσος της ομάδας. Δεν είναι ότι η παρουσία του ήταν αλάνθαστη, έκανε κάποια λάθη ο Άγγλος μέσος αλλά σε γενικές γραμμές ήταν από τους διακριθέντες.

• O Javier Mendoza που αν και δεν έκανε σπουδαία εμφάνιση έδωσε την πάσα κλειδί στον Morsay που έφερε την αποβολή για την ομάδα του Ζακακιού. Είχε ακόμα μια -δύο καλές μεταβιβάσεις ο Αργεντίνος αλλά δείχνει να μην έχει πλήρες ρυθμό ακόμα μετά και το θέμα υγείας που αντιμετώπισε λίγο πριν την έναρξη του πρωταθλήματος. Η ποιότητα του αδιαμφισβήτητη και πάσες σαν αυτήν στον Morsay δείχνουν το τι μπορεί να προσφέρει ο Αργεντίνος όταν πιάσει τα φουλ στάνταρντ απόδοσης του.Σίγουρα η διακοπή μετά τον αγώνα με την Πάφο θα βοηθήσει τον Javier να ανεβάσει στροφές.

• Το μαγικό φαλτσαριστό σουτ του Ανδρέου λίγο πριν το τέλος του Α’ μέρους. Καθοριστικό γκολ σε ένα κομβικό σημείο που άφησε την ομάδα μας να πάει πιο ήρεμη στην ανάπαυλα. Αυτές οι στιγμές δείχνουν την προοπτική του Άγγελου να αποτελέσει ένα από τα βασικά γρανάζια της ομάδας για αρκετά χρόνια. Θα πρέπει και ο ίδιος να πιστέψει στον εαυτό του και να βρει μια σταθερότητα, έτσι ώστε η απόδοση του να διατηρείται σε υψηλά επίπεδα σε όλη την διάρκεια του αγώνα. Έχει όλα τα φόντα να διαπρέψει ο νεαρός άσος, και ελπίζουμε να δικαιώσει τις προσδοκίες τόσο του προπονητή του, που τον πιστεύει πολύ και το δείχνει, αλλά και του κόσμου.

• Το ιδανικό ντεμπούτο του Henty. O Νιγηριανός σκόραρε στην πρώτη του παρουσία με την φανέλα της ΑΕΛΑΡΑΣ ενώ η είσοδος του στο ημίχρονο, είναι γεγονός πως έδωσε άλλη πνοή στην επιθετική γραμμή της ομάδας. Δυνατός στις προσωπικές μονομαχίες ενώ πρόλαβε να ταλεπορίσει και μια - δυο φορές τους αντίπαλους αμυντικούς. Είναι γεγονός ότι δεν ήταν ακόμη απόλυτα έτοιμος για 90λεπτο αλλά τα πρώτα δείγματα είναι άκρως ενθαρρυντικά. Ελπίζουμε το γκολ του να είναι το πρώτο από πολλά με την φανέλα της ΑΕΛΑΡΑΣ. Πάντως φαίνεται να μπορεί να προσθέσει χαρακτηριστικά που έλειπαν από το επιθετικό παιχνίδι της ομάδας. Ενός επιθετικού με εκτόπισμα και δύναμη, που μπορεί να δώσει μάχες με τα στόπερ του αντιπάλου. Ειδικά από την στιγμή που οι ποδοσφαιριστές μας τόσο στα πλάγια, αλλά και τον άξονα είναι πιο ντελικάτοι (Άνδρέου, Mendoza, Morsay).

• Το επίσης πολύ καλό ντεμπούτο του Srnic. Ο Σέρβος χαφ στα 30 περίπου λεπτά που αγωνίστηκε πρόλαβε να παρουσιάσει κάποιες από τις αρετές του στο γήπεδο πετυχαίνοντας ένα εξίσου πανέμορφο γκολ (για μένα το δυσκολότερο τεχνικά από τα 4). Ποδοσφαιριστής που ξέρει να κρατήσει μπάλα και φαίνεται να έχει καλή τεχνική κατάρτιση ο οποίος θα βοηθήσει και δημιουργικά την ομάδα. Σίγουρα πρέπει να αφομοιώσει τον τρόπο παιχνιδιού της ΑΕΛ και την φιλοσοφία του προπονητή αφού σε κάποιες στιγμές η έλλειψη ομοιογένειας με τους συμπαίκτες του φάνηκε, αλλά αυτό είναι κάτι που θα βελτιωθεί όσο ο σέρβος παίρνει λεπτά.

• Το πανέμορφο και νικητήριο γκολ του Βασίλη Παπαφώτη. Ένας ποδοσφαιριστής ο οποίος δέχθηκε αρκετή κριτική στα χρόνια που είναι στην ομάδα. Αν με ρωτάς αρκετές φορές και δικαιολογημένα αφού πλέον είναι στην 4η του σεζόν χωρίς να δείξει κάποια εξέλιξη, να καθιερωθεί ή να καταφέρει να διατηρηθεί σε υψηλά στάνταρ απόδοσης. Αλλά ότι και να λέμε, ο Βασίλης καταφέρνει να σημειώνει καθοριστικά γκολ για την ομάδα μας. Μερικές φορές σε σημείο που σε κάνει να απορείς πως τα καταφέρνει. Πέρα του πανέμορφου γκολ την Κυριακή, πέτυχε το 2ο γκολ στην νίκη με 2-1 επί του Ερμή στις 31/10/2020 για την 9η αγωνιστική της σεζόν 20/21, το 2ο γκολ που έδωσε την πρόκριση στην νίκη επί του απόλλωνα στο κύπελλο στις 02/03/2022, το 2ο γκολ στην νίκη 2-1 επί της καρμιώτισσας πέρσι, και άνοιξε το σκορ πέρσι επί του Ολυμπιακού Λευκωσίας στην νίκη με 2-0.

• Η σωστή αντίδραση από τον πάγκο, νωρίς στο παιχνίδι, από τον Χρίστο Χαραλάμπους. Η ομάδα δεν μπήκε καλά στον αγώνα κάτι που παραδέχτηκε ο προπονητής της ομάδας μας και ανέλαβε και την ευθύνη για την αμυντική λειτουργία της ΑΕΛ. Αυτό όμως που του πιστώνετε είναι ότι κατάφερε μέσα από τις κινήσεις του να ανατρέψει τα δεδομένα και να οδηγήσει την ομάδα στο 3ποντο. Όπως ήδη αναφέραμε κατάφερε να πάρει 3 γκολ από 3 ποδοσφαιριστές που πέρασαν σαν αλλαγή, ενω με λίγη τύχη σκόρερ θα μπορούσε να χριστεί και ο Moreira. Επίσης η επιλογή για μεταφορά στα στόπερ του Medojevic, έδωσε μεγαλύτερη ηρεμία στην αμυντική λειτουργία της ομάδας.

• Μιλώντας για τον Moreira, o εξτρέμ από την Γουινέα αν και καλύτερος από το ντεμπούτο του με την Δόξα, έχει ακόμη πολλά να προσφέρει για να φτάσει τις προσδοκίες απόκτησής του. Αυτό που κρατώ είναι την βελτίωση του σε σχέση με τον πρώτο αγώνα που έπαιξε και ευελπιστούμε για καλύτερη απόδοση στην συνέχεια.

• Τέλος θα αναφερθώ στον αρχηγό, τον Medojevic. Οι δύο εμφανίσεις του μέχρι στιγμής θυμίζουν τον παλιό καλό του εαυτό. Ένας ποδοσφαιριστής του οποίου η ποιότητα, και η αντίληψη πραγματικά έλειψαν της ΑΕΛ τα τελευταία 2 χρόνια. Μακάρι ο Σέρβος να μείνει μακριά από τραυματισμούς την φετινή σεζόν και θα αποτελέσει επιλογή κλειδί στα χέρια του Χρίστου Χαραλάμπους.

Τέλος ένα τεράστιο μπράβο στην ομάδα Φούτσαλ του σωματείου μας για την ιστορική πρόκριση στην επόμενη φάση του Champion League η οποία θα γίνει τέλος Οκτωβρίου στην Λιθουανία. Θα υπάρξει πιο εκτενές αφιέρωμα σε αυτή την επιτυχία σύντομα.

Υ.Σ. Μια νύχτα δική μας ολόκληρη η ζωή σας.